- حجامت گر (حِ مَ گَ)
حاجم. حجام. حجامت چی. مصاص
معنی حجامت گر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حِ مَ)
لغت نامه دهخدا
قسمتی از پشت آدمی میان دو کتف. پاره ای از پشت محاذی گردن که حجامت عادتاً از آنجا کنند. محجم. محجمه: اما نهاد او (نهاداستخوان کتف) چنان است که سرپهن او سوی حجامتگاه است. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). کچلی تا حجامت گاهش آمده
(حِ مَ)
لغت نامه دهخدا
حاجم. حجام. حجامت گر. مصاص. آنکه حجامت کند.
- امثال:
مگر حجامت چی آمده است. چرا بچه ها این همه گریه و فریاد کنند. (زیرا آنگاه که حجامت چی را بخانه آرند همه اطفال خانه گریستن آغازند ترس حجامت را).
، توسعاً، فصاد. رگ زدن
- امثال:
مگر حجامت چی آمده است. چرا بچه ها این همه گریه و فریاد کنند. (زیرا آنگاه که حجامت چی را بخانه آرند همه اطفال خانه گریستن آغازند ترس حجامت را).
، توسعاً، فصاد. رگ زدن
نکوهش کننده سرزنش کننده: (آن شغال رنگ رنگ آمد نهفت بر بنا گوش ملامت گر بگفت) (مثنوی. نیک. 43: 3)
